Twoja droga...

majka

dzieci naśladuja dorosłych... a dorośli nie zawsze są idealnym wzorcem...

Aha i wydaje mi sie, ze dziewczynki np. w szóstej klasie nie szukają sobie partnera na poważnie.. nie sa stale w uczuciach.. bo przeciez te uczucia są raczej srednio prawdziwe... a chłopak, jest raczej jednym z lepszych kolegów... hehe i prawie pewne jest ze nie zostanie jej mężem:P myśle, ze chyba lepiej jest patrzec na to z wiekszym z dystansem, bo jak czytam to co piszecie, to mi sie zdaje, ze macie wielkie pretensje o to Mruga

jasne, jest ze nie pisze tu o współżyciu i innych bo to w ogole nie wchodzi w rachube

a z drugiej stronyw niektórych panstawch nastolatki wydawane są za mąż Jezyk

Dorianus

Cóż moim zdaniem, pary 12-14 latków to przesada. Z pamięci o tych młodych latach nie przypominam sobie by było dużo takich par, jak były to nie miałem o tym zielonego pojęcia.

15 - 16lat moim zdaniem to właśnie wiek w którym dobrze by było znaleźć sobie kogoś, wtedy najbardziej łapie osamotnienie, poczucie potrzeby bycia kochanym nie tylko przez rodziców. W wypadku gdzie rodzinka nie kochała nastolatka/i to tym bardziej. Po za tym hormony wtedy buzują co też wprowadza człowieka młodego w ochotę bycia z kimś.

Dzisiaj każdy dzieciak generalnie ma możliwość wejścia w internet, spojrzenia na sprawy seksu i dokształcenia się. Jedynym mankamentem jest to że nie każdy nastolatek jest na tyle mądry i robi swoje z głową.

No a zakochanie może złapać każdego niezależnie na wiek, tutaj nie ma się już ratunku Wesoly

Cóż a co do znalezienia sobie księcia z bajki lub cudownie pięknej królewny z którą można by sobie porządnie pogadać to już inna sprawa. W żadnym wieku nie jest łatwo, a nawet w ogóle się nie udaje. A potem całe życie spędzamy z kimś nieciekawym ale jednak z kimś, a za to też się kocha.

Beatka

Dorianus

No właściwie to masz racje, nie ma w tym nic złego. Tylko trochę to szokujące dla mnie, ja miałem swoją pierwszą partnerkę w wieku 16lat, nie 12 -14lat.

Może to podświadome uczucie zazdrości Jezyk

wszystko jest mozliwe

Kladynka

a moze po prostu dopiero w wieku 16 lat byles gotowy na powazny zwiazek...pierwszy. Każdy indywidualnie do tego podchodzi...bo kazdy do takiej decyzji dojrzewa w innym czasie. Wesoly

Foxglove

Oj taka moda jest od niepamiętnych czasów. Jak jakaś nastolatka nie ma chłopaka, to od razu jest w oczach koleżanek uznawana za kogoś gorszego. Jakby posiadanie partnera było jakimś wyznacznikiem wartości człowieka...
Odnoszę wrażenie, że w młodym wieku to człowiekowi głównie chodzi o pochwalenie się przed kolegami/koleżankami swoją "zdobyczą".

Kladynka

Szczególnie można zauważyć to w szkole...sama znam takie osoby...i bardzo im sie dziwie, że tak luźno traktuja swoje zwiazki:( A one sie dziwia, żę ja swoj traktuje tak serio:) i calkiem inaczej o tym mowie:) pozdrawiam:)

Dorianus

Ehhh... niema się czym przejmować, twoje życie co innego ich życie też inna sprawa. Generalnie i tak dziecinada z czasem zniknie ludzie poważnieją nie wszyscy na szczęście ale jednak.

Koala

Mój chłopak czekał na mnie 23 lata i to dla mnie jest naprawdę niezwykłe i ogromnie sobie coś takie cenię- wszystko zachował dla mnie, a ja wszystko zachowałam dla niego (bo też nikogo wcześniej nie miałam).. i mimo, że moje koleżanki w gimnazjum zmieniały chłopaków jak rękawiczki, to dziękuję Bogu, że uchronił mnie od jakiegoś nieudanego związku i teraz prowadzi mnie już przez ok. 2 lata w tym związku =)

Dorianus

Czemu za wszystko dziękujesz bogu? Czemu tylu ludzi za wszystko dziękują wlaśnie mu? Można wierzyć, że Bóg pomaga i wtedy człowiek czuje się lepiej, psychologicznie na to patrząc jest to samosugestia. Stawiamy boga jako dobry amulet który chroni nas przed złym, a za dobre zaklęcia ochronne modlitwę.

Uchronił cię przed nie udanym związkiem? To ty się uchroniłaś nikt inny tego za ciebe nie zrobił. Jeśli wierzyć że jednak to on/ona to jakie my mamy tu znaczenie? - żadne bo w tedy to z jego przyczyny wszystko totalne wszystko się dzieje i ty jestem nikim, osobą która robi to co bóg sobie pomyśli, zero nic nie zależy od ciebie, a wtedy nawet zabujca który zabija człowieka wypełnia boski plan. Wtedy nikt nigdy nie jest niczemu winien Bóg jest winien wszystkiego morderca i uzdrowiciel.

Wiele rzeczy w życiu zależy wyłącznie od nas. To my podejmujemy decyzje, świat pokazuje nam możliwości, któreś musimy wybrać. Całkiem proste, a nie łatwiej uwierzyć w siebie? że jest się silną istotą, pełną potencjału? która może się sprzeciwić każdemu złu?

Człowiek silny jeśli stanie przed bogiem to powie mu/jej - byłem tak silny że nie potrzebowałem twojej pomocy
Człowiek słaby powie - dziękuje ci za pomoc

Kim lepiej być? dumnym i wielkim czy prochem nikim kto o wszystko prosi?

W ten sposób wychodzę po za temat jednak taka myśl wpadła mi do głowy....

Garadriel

Dorianus, to faktycznie dobry temat na nowy wątek Wesoly

Koala jest chrześcijanką, i wierzy, że wszystko co ma, zawdzięcza Bogu, choć oczywiście sobie też.